به نام خالق عشق

حس غریب عاشقی

زندگي به من آموخت چگونه اشک بر يزم ... اما اشک به من نياموخت چگونه زندگي کنم ...زندگي به من آموخت درد و رنج چيست ... ولي به من نياموخت چگونه تحملش کنم ...زندگي به من آموخت بي صدا گر يستن را ...پس تا هست زندگي بايد کرد ...تا عشق هست ... عاشقي بايد کرد …تا دوستي هست ... دوست بايد داشت …تا دل هست ... بايد باخت …تا اشک هست ... بايد ر يخت... تا لب هست ... بوسه بايد زد…تا بوسه هست ... بايد زد …تا معشوق هست ... عاشق بايد بود …تا شب هست ... بيدار بايد بود …تا هستي ... بايد بود

نظرات شما عزیزان:

benyamin

ساعت11:47---4 دی 1391

کنار دریا نشسته بودم از غم دوریت آروم گریه میکردم قطره ای از اشکم به دریا افتاد تا زمانی که اون قطررو پیدا کنم دوستت دارم

asman

ساعت15:25---30 آذر 1391

کوسه نخوردت موازب باش

sara

ساعت15:23---30 آذر 1391

ali

ساعت13:44---30 آذر 1391

هر چه دیدم زیر باران ، از عبث پر بود و از غم ، لیک فهمیدم که شادی
مرده او دیگر به دلها ، مرده در این سوگواری...

hamid

ساعت13:43---30 آذر 1391

قلب سرزمین عجیبی است. زیرا هم زادگاه عشق است هم آرامگاه آن

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

[+] نویسنده وحید جاهد در 12:52 | |